Seinni liggur leiðin út í heim. Fyrst til Suðuramerika.
Síðan lesur hann til arkitekt í Keypmannahavn og fer so
bý av býi um alt Evropa at forvitnast, eygleiða, uppliva.
Víðfarna skaldið og er tikið úr leikum at siga frá sínum ferðum. Sama, hvagar leiðin gongur, eru Føroyar kortini altíð í
hugans havsbrúgv, og alt verður lisið við tí stilla smíri, ið Gunnar altíð
dregur fram við sínum tekstum.