Konsertin er løtan við opnum sonsum og røttum hýri. Løtan, tá ið tú upplivir samrunan millum tónleik og tekst. Tá ið hon er av, rekur hon í huganum. Og tá ið stundir eru, kann tað henda, at onkur fær hug at rógva aftur á tekstin, aftur á nótarnar. Kanska vilja vit vita eitt sindur meira um tankarnar, sum búgva undir verkinum.