Við alski verða fólk og støð lýst. Stundum í ritroyndum, stundum í vanligum minnislýsingum. Í teimum tekstunum, har høvundurin minnist aftur á meira ella minni søguligar smáhendingar í Havn, bera tekstirnir brá av autofiktión. Eitt val, ið er tilætlað fyri at loysa seg eitt sindur frá sjálvari hendingini og gera hana øllum viðkomandi.Undir tekstunum liggur alsamt ibsenska staðfestingin: Evigt ejes kun det tabte! Men tað, ið mist er, er her skilt sum tað, ið farið er–ikki tað, ið horvið er