Á barnaárunum vóru nøvn, ið festu seg í huganum og ongantíð hvurvu aftur. Summi komu úr bíbliusøguni. Sum Nain, Kanaan og Emaus. Onnur komu frá prátinum hjá monnunum undir hjalsvegginum.
Sum Seyðisfjørður, Langanes og Siglufjørður. Og hjá honum, ið hvørki gjørdist pílagrímur ella fiskimaður, vórðu hesi nøvnini bara hangandi. Sum ósjónligar verur, ið ongantíð fingu samband við veruleikan.