Tá ið Eyð er á veg í nýggja skúlan, verður hon ov sein og ger av at ganga gjøgnum kirkjugarðin. Har hittir hon Unn. Unn er stuttlig, men hon er køld og bleik, og tað kemur ikki roykur úr munninum á henni, hóast tað er kalt úti ... Man tað bera til, at Unn er eitt spøkilsi?